Cheu Tai Daar Ughad

Cheu Tai Daar Ughad

चिऊताई दार उघड...

दार उघड

दार उघड चिऊताई
चिऊताई दार उघड !

दार असं लावून,
जगावरती कावून,

किती वेळ डोळे मिटून आत बसशील?
आपलं मन आपणच खात बसशील ?

वारा आत यायलाच हवा!
मोकळा श्वास घ्यायलाच हवा !

दार उघड, दार उघड,
चिऊताई चिऊताई, दार उघड !

फुलं जशी असतात,  
तसे काटेही असतात.

सरळ मार्ग असतो,  
तसे फाटेही असतात !

गाणा-या मैना असतात.  
पांढरे शुभ्र बगळे असतात. कधी कधी कर्कश्श काळे कावळेच फ़क्त सगळे असतात .

कावळ्याचे डावपेच पक्के असतील.  
त्याचे तुझ्या घरट्याला धक्के बसतील .

तरीसुद्धा या जगात वावरावंच लागतं.  
आपलं मन आपल्यालाच सावरावं लागतं .

दार उघड दार उघड चिऊताई,
चिऊताई दार उघड !

सगळंच कसं होणार आपल्या मनासारखं? आपलं सुद्धा आपल्याला होत असतं परकं !

मोर धुंद नाचतो म्हणून आपण का सुन्न व्हायचं? कोकीळ सुंदर गातो म्हणून आपण का खिन्न व्हायचं ?

तुलना करित बसायचं नसतं गं प्रत्येकाचं वेगळेपण असतं गं !

प्रत्येकाच्या आत फुलणारं फूल असतं.

प्रत्येकाच्या आत खेळणारं मूल असतं !

फुलणा-या फुलासाठी,  
खेळणा-या मुलासाठी ,

दार उघड दार उघड 
चिऊताई चिऊताई दार उघड !

निराशेच्या पोकळीमध्ये काहीसुद्धा घडत नाही. आपलं दार बंद म्हणून कुणाचंच अडत नाही !

आपणच आपला मग द्वेष करू लागतो आपल्याच अंधाराने आपलं मन भरू लागतो

पहाटेच्या रंगात तुझं घरटं न्हालं.  
तुला शोधित फुलपाखरु नाचत आलं .

चिऊताई चिऊताई तुला काहीच कळलं नाही .

तुझं दार बंद होतं.
डोळे असून अंध होतं .

बंद घरात बसून कसं चालेल?
जगावरती रुसून कसं चालेल ?

दार उघड दार उघड चिऊताई चिऊताई दार उघड !

- मंगेश पाडगावकर